فرآیند بازپخت شامل حرارت دادن و سپس خنک کردن مواد مانند شیشه یا فولاد به منظور کاهش سختی و افزایش شکلپذیری است. در این فرآیند از آون های با دمای بالا استفاده میشود که اغلب در صنایع متالورژی، تولید تجهیزات پزشکی و صنایع علم مواد استفاده میشود. این مواد آنیل شده را می توان با سهولت بیشتری برش داد و شکل داد تا در تولید چیزهایی مانند سرنگ و کاتتر استفاده شود.
آون های آزمایشگاهی از طریق ترکیبی از خشک کردن و پختن، مواد را به منظور سفت شدن ترکیب شیمیایی آنها خشک می کنند. این وسیله ای برای ایجاد اپوکسی، چسب، پلاستیک و لاستیک مورد استفاده در تحقیقات پلیمری، فناوری نانو و صنایع نیمه هادی است. استحکام باند افزایش یافته همچنین برای چسباندن قطعات مستقیماً روی مدارها بسیار مفید است که بسیاری از آنها در سیستم های نظامی، فضایی و پزشکی استفاده می شوند.
یک ضرورت برای بسیاری از آزمایشگاه های زیست محیطی، بیولوژیکی و بالینی. در خشک کردن نمونه ها از آون های جابجایی گرانشی، هوای اجباری و قیمت آون های خلاء برای حذف رطوبت از آنها استفاده می شود.
آون های هوای اجباری و خلاء برای نمونه هایی مناسب هستند که به راحتی تجزیه می شوند، زیرا رطوبت را از بین می برند و نقطه جوش آب را پایین می آورند و اجازه می دهند نمونه در دمای پایین تری خشک شود.
در همین حال، آون های جابجایی گرانشی اغلب برای خشک کردن ذرات ریز استفاده میشوند، زیرا ممکن است با جریان هوای زیاد پراکنده شوند و برای محافظت از این نمونههای ظریف به جریان هوای طبیعیتری نیاز دارند.
پلیآمید که به شکل مایع به آون اضافه میشود، سپس به صورت حرارتی پخته میشود تا یک لایه نازک یا لایهای برای مصارف مختلف، از جمله پوشش بافر تنش برای لایههای توزیع مجدد، چسبندگی، اتصال تراشهها و موارد دیگر ایجاد شود.